De reden dat ik BABS ben geworden
Eindelijk was het zover, hier heb ik het voor gedaan……..
Een jaar geleden ben ik door mijn dochter en schoondochter gevraagd of ik ze wilde trouwen. Ondanks dat ik niet van spreken in het openbaar houd ( dacht te houden) heb ik volmondig ja gezegd.
Nu kan je in veel gemeentes in Nederland BABS voor 1 dag worden, helaas niet in de gemeente waar wij wonen.
De meisjes waren hevig teleurgesteld toen dit bericht bij ze binnen kwam. Maar ik ben niet voor 1 gat te vangen, hier moet toch een oplossing voor zijn, en heb de stoute schoenen aangetrokken en ben naar de gemeente gestapt.
Nou het verhaal klopte, maar had ik geen zin om ook andere mensen te trouwen? Daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht, maar natuurlijk wilde ik dat. Het doel heiligt de middelen. Zo gezegd zo gedaan, ik moest maar solliciteren bij de gemeente, als BABS…………….
Nu moeten jullie weten dat ik al een eeuwigheid mijn eigen kapsalon heb. Geen flauw idee hoe je moest solliciteren, dus mijn meisjes maar om advies gevraagd. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek, en aangenomen. Geweldig!
Ik werd beëdigd door de rechtbank.Spannend hoor, dat verklaar en beloof ik! ……….Geweldig !
De meisjes zouden trouwen in mei, alles geregeld. Alles in kannen en kruiken. Ik zou nog wat kunnen oefenen bij ons in de gemeente………. En toen kwam tante Corona en gooide alles in de war. Eerst ging de huwelijksreis niet door, toen moest t kleiner. En de kaarten waren de deur al uit. Toen maar naar een nieuwe datum. Een ander locatie om te trouwen, een andere locatie voor het feest. Geen feest meer…..zeventig gasten minder. Teleurstelling op teleurstelling.
De nieuwe datum 10 oktober kwam dichterbij, locatie gevonden. Gastenlijst gereed, kaartjes pas een week tevoren de deur maar uit nu, want het werd spannend en het bleef spannend.
Maar 10 oktober, tien- tien- twintig -twintig, het ging echt gebeuren nu! We gingen trouwen……….. Ik zeg we gingen trouwen, want zo voelde het voor mij ook. Het was voor mij net zo spannend. s’ Morgens de meisjes in de krul en de make-up. De jurken aan…de trouwdag was aangebroken……. En wat was het relaxed, het ging allemaal zo lekker rustig. Ik heb in mijn veertig jarige kapperscarriere nog nooit zulke relaxte bruiden gedaan, heerlijk, wat fijn werken.
Met dertig man op gepaste afstand, op een beachclub ergens aan een strand. We hadden alles geweldig aangekleed. Alle gasten waren aanwezig, en daar kwam het prachtige paar aan in een geweldige trouwauto. Wat waren ze mooi.
Hoe trots kan je zijn als moeder.
Iedereen op zijn plaats , een andere setting dan normaal, maar niet minder leuk, reuze gezellig, iedereen aan tafeltjes. Het bruidspaar op een paar barkrukken onder een geweldige toog, zodat ze ook de familie en vrienden kunnen zien.
En toen waar het allemaal om begonnen was, de ceremonie. Het is wel een voordeel om moeder van de bruid te zijn, je beschikt om allerlei inside informatie om er een mooie persoonlijke speech van te maken. Ik maak er voor iedereen een persoonlijke speech van, maar dit voelt toch extra speciaal!
Natuurlijk hebben de blije eitjes JA gezegd en heb ik ze in de echt mogen verbinden.
Ik voel mij een bevoorrecht mens, welke moeder kan nu zeggen dat ze moeder van de bruid(en) is. De kapster van de bruid(en) is .en ook nog deze twee prachtige meisjes in de echt heeft mogen verbinden!!!! Het was een onvergetelijke dag, voor iedereen.
Ik hoop dat ik het voor alle bruidsparen net zo onvergetelijk mag maken!
